Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Παίρνοντας το λόγο μετά τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της ΝΔ, τον κ. Τζαβάρα, πάντα επιχειρώ να απαντήσω και να παρακολουθήσω τα επιχειρήματά του ακόμη και στις λεπτομέρειες, σήμερα όμως δεν θα το κάνω. Και θα με συγχωρήστε γι’αυτό κ.Τζαβάρα. Γιατί επιμένω να παραμείνουμε στο πλαίσιο του νομοσχεδίου, το οποίο θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό κι έχω την αίσθηση ότι αδικήθηκε, αδικήθηκε από σας πρώτα απ’όλα πριν από λίγο. Ενώ η ΝΔ ψηφίζει το νομοσχέδιο, αδικήθηκε από τον λόγο σας στον οποίο δεν αναφερθήκατε καθόλου αναφερόμενος στη γενικότερη πολιτική κατάσταση και στα θέματα που είναι πολύ προσφιλή σε σας. Δηλαδή, μνημονιολογία και μετρολογία. Κάθε τι δηλαδή το οποίο να οδηγήσει μακριά την προσοχή του πολίτη από το θετικό έργο της κυβέρνησης. Όχι λοιπόν στο θετικό έργο της κυβέρνησης, σκοτάδι στο θετικό έργο της κυβέρνησης, αποπροσανατολισμός του κόσμου όσον αφορά στις πραγματικές επιδιώξεις της ΝΔ και γενική συζήτηση περί μετρολογίας και περί μνημονιολογίας. Λες και δεν είναι η πολιτική συγκυρία και η οικονομική συγκυρία τέτοια που να επιβάλει σε όλους μας θέσεις και λόγο ευθύνης.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι γεγονός ότι το δίκαιο που διέπει τις εταιρίες στη χώρα μας είναι εν πολλοίς απαρχαιωμένο. Το βασικό εθνικό νομοθέτημα γι’αυτές, μας γυρνάει πίσω στο 1920, όταν έννοιες όπως ο όμιλος επιχειρήσεων, η πολυεθνική εταιρία, η off shore και οι ενδοομιλικές συναλλαγές ήταν άγνωστες λέξεις. Είναι προφανές ότι η νομοθεσία μας δεν επαρκεί ούτε κατά διάνοια για να αντιμετωπίσει τα νέα αυτά μορφώματα εταιρικής δραστηριότητας, πολύ απλά διότι αυτά εκφεύγουν της κλασικής δομής των εταιρικών δραστηριοτήτων που ο βασικός εμπορικός νόμος προέβλεπε. Κατά συνέπεια, είναι αναγκαία η διαρκής επικαιροποίησή του.

Βέβαια, η Ελλάδα αντιμετωπίζει ένα ακόμη πρόβλημα. Οι εξελίξεις αυτές αργούν συνήθως να αφομοιωθούν από την ελληνική νομοθεσία. Αντίστοιχες οδηγίες και Κανονισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθυστερούν να ενσωματωθούν με αποτέλεσμα ο πολίτης που επενδύει στις εταιρίες ή αγοράζει τα προϊόντα τους να μένει εκτεθειμένος για μεγάλο χρονικό διάστημα στην άγνοια ή και σε κινδύνους λόγω της ανυπαρξίας ρυθμιστικού πλαισίου για τη λειτουργία των νέων εταιρικών σχημάτων. Αυτή η καθυστερημένη αντίδραση της πολιτείας είναι που έχει οδηγήσει πολλάκις σε περιπέτειες τους πολίτες.

Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτής της κατηγορίας είναι η περίπτωση της ΑΣΠΙΣ. Το σήμα της εταιρίας αυτής αναφερόταν σε ποικίλες δραστηριότητες ενός ευρύτερου ομίλου. Και λόγω του ότι ο όμιλος αυτός περιελάμβανε και τράπεζα, εμφανιζόταν και η ασφαλιστική εταιρία ΑΣΠΙΣ ως μία αξιόπιστη εταιρία. Επιπλέον, οι ζημίες της εταιρίας αυτής ουσιαστικά εμφανίστηκαν στο κοινό μαζί με το ‘κανόνι’, ενώ με ένα σύγχρονο νομοθετικό πλαίσιο, αν δηλαδή ίσχυε το σημερινό νομοθετικό πλαίσιο, θα είχαν εμφανιστεί πολύ νωρίτερα και επομένως όλοι, οι εταίροι , οι επενδυτές και τα κρατικά όργανα ελέγχου, θα είχαν λάβει τα μέτρα τους.

Και εδώ εντοπίζονται εκ νέου οι πολιτικές σας ευθύνες για το έγκλημα αυτό. Διότι, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση εντόπισε την ανάγκη για περισσότερη διαφάνεια στις συναλλαγές των εταιριών με πολύπλοκο μόρφωμα και εξέδωσε τις σχετικές οδηγίες, η κυβέρνηση της ΝΔ απαξίωσε να ασχοληθεί. Γιατί αν είχατε ενσωματώσει εγκαίρως το κομμάτι αυτό του κοινοτικού δικαίου στην εθνική έννομη, είμαι πεπεισμένος ότι θα είχε προληφθεί το προμελετημένο αυτό έγκλημα. Γιατί θα είχαν εγκαίρως εντοπιστεί οι συναλλαγές εκείνες που δεν παρουσιάζονταν στον ισολογισμό της εταιρίας ΑΣΠΙΣ. Και θα ήταν αναγκασμένος ο κ.Ψωμιάδης να τις παρουσιάσει και να τις αιτιολογήσει και στους πελάτες του και στους άλλους μετόχους της εταιρίας. Εσείς όμως περί άλλων τυρβάζατε.

Άκουσα ακόμη τον εισηγητή της ΝΔ, τον εκλεκτό συνάδελφο κ.Αυγενάκη, να λέει ότι η ΝΔ θεωρεί αυτό το νομοσχέδιο ότι είναι αντίγραφο του δικού της νομοσχεδίου για την ενσωμάτωση των εν λόγω Οδηγιών. Οι Οδηγίες βεβαίως είναι οι ίδιες. Το νομοσχέδιο εν πολλοίς μπορεί να είναι το ίδιο. Η πολιτική πρόθεση όμως είναι που ελέγχεται. Και σ’αυτό θα μείνω. Γιατί ήταν διαφορετικά κ.συνάδελφοι, τότε δεν αντιλαμβάνομαι γιατί η ΝΔ δεν το έφερε στην Ολομέλεια αφού ήταν έτοιμο. Οι Οδηγίες αυτές δεν είναι πρόσφατες, δεν είναι του 2009. Οι Οδηγίες αυτές είναι του 2006 και του 2007. Και το 2008 ξέσπασε η κρίση. Τότε λοιπόν που ξέσπασε η κρίση, η κυβέρνηση της ΝΔ γιατί ήταν απρόθυμη; Μήπως επειδή ήταν σε εξέλιξη η υπόθεση του κ.Ψωμιάδη και της ΑΣΠΙΣ και άλλων τέτοιων εταιριών; Δεν ένιωσε λοιπόν καμία ανάγκη τότε η κυβέρνηση της ΝΔ να επιταχύνει την ενσωμάτωση των οδηγιών αυτών στο εθνικό δίκαιο; Γιατί η κυβέρνηση εμφανίστηκε απρόθυμη η κυβέρνηση της ΝΔ , ενώ ο Υπουργός ήταν πρόθυμος, ο οποίος υπουργός ζητάει και έχει λόγο να το επισπεύσει επειδή προερχόταν από την Ευρωπαϊκή Ένωση και είχε ειδική ευαισθησία επ’αυτού;

Υπάρχει μια εξήγηση. Απλή εξήγηση στο ερώτημα αυτό. Η ΝΔ ως πολιτική παράταξη είναι ταυτισμένη με το σκληρό νεοφιλευθερισμό που πρεσβεύει ότι οι αγορές πρέπει να είναι απολύτως ελεύθερες. Ότι πρέπει να έχουν μόνο δικαιώματα και καμία υποχρέωση. Και αυτή ήταν η πολιτική της επιλογή, ασχέτως του αν σήμερα εμφανίζεται ως υπέρμαχος της προωθούμενης νομοθεσίας, προφανώς γιατί τώρα πια δεν μπορεί να πράξει αλλιώς. Έτσι, όμως, ακριβώς με αυτή την πρακτική, αυτές τις αντιλήψεις και αυτές τις αγκυλώσεις και τις σκοπιμότητες, έτσι φτάσαμε στην ασυδοσία των αγορών και στα εγκλήματα εις βάρος της κοινωνίας, όπως αυτό της ‘ΑΣΠΙΣ Ασφαλιστική’. Έτσι, αφέθηκαν μέχρι τέλους οι εργαζόμενοι και οι πολίτες βορά στις ορέξεις μεγαλοεπιτηδείων του επιχειρηματικού κόσμου.

Αυτό το παράδειγμα που ανέφερα είναι ίσως το πιο τρανταχτό, είναι αυτό που μας έχει απασχολήσει πολλές φορές σε αυτή την αίθουσα, αλλά φυσικά δεν είναι το μόνο. Όσο οι εταιρίες έχουν τη δυνατότητα να δρουν εν κρυπτώ, χωρίς λογοδοσία και χωρίς διαφάνεια στις πράξεις και στις συναλλαγές τους, τόσο οι κερδοσκόποι θα έχουν το πεδίο ελεύθερο να εξαπατούν και να απομυζούν τους πολίτες. Ταυτόχρονα, όμως, ζημιώνεται και το ίδιο το κράτος, καθώς η φοροδοτική ικανότητα των εταιριών αυτών δύσκολα προσδιορίζεται επακριβώς με τα στοιχεία που δίνονται στη δημοσιότητα, με αποτέλεσμα να υπάρχει άλλη μία τρύπα από την οποία χάνεται δημόσιο χρήμα.

Και θα κάνω εδώ και μία μικρή παρέκβαση για να προσθέσω και κάτι ακόμα που δεν έχει ειπωθεί. Οι συναλλαγές των εταιριών που πραγματοποιούνται στο σκοτάδι και δεν εμφανίζονται στα επίσημα λογιστικά στοιχεία των εταιριών, μου θυμίζουν άλλη μία περίπτωση. Μου θυμίζουν την υπόθεση SIEMENS και τα μαύρα ταμεία. Η εν κρυτπώ λειτουργία λογαριασμών παράλληλων με τους επίσημους λογαριασμούς της εταιρίας αυτής, υπήρξε ο κινητήριος μοχλός στη διακίνηση του μαύρου πολιτικού χρήματος. Επομένως, η νομοθεσία περί ενοποιημένων λογαριασμών που είναι ευρωπαϊκή νομοθεσία, πιστεύω ότι θα συμβάλει και στον τομέα αυτό ενσωματούμενη στην εθνική νομοθεσία. Χωρίς, δηλαδή, να είναι το κύριο νομοθέτημα για την αντιμετώπιση του φαινομένου, μπορεί να επιτελέσει τελικά μία παράλληλη λειτουργία, καθώς το σύστημα των ενοποιημένων λογαριασμών περιορίζει σημαντικά τη δυνατότητα παράνομης εταιρικής δραστηριότητας και δη τη δυνατότητα εγκαθίδρυσης μηχανισμού διακίνησης μαύρου πολιτικού χρήματος.

Επιπλέον, αυτό το νομοσχέδιο ενσωματώνει και μία δεύτερη οδηγία, η οποία στοχεύει στη δημιουργία ευελιξίας στην αγορά. Ακριβώς επειδή οι εταιρίες διακρίνονται πλέον από πολυπλοκότητα στη δομή και στις δραστηριότητές τους, είναι δύσκολο σε δεδομένο χρόνο που θα κριθεί σκόπιμο από τους μετόχους, να πραγματοποιήσουν σημαντικές αλλαγές, όπως π.χ. η συγχώνευση.
Αυτοί οι εγγενείς περιορισμοί στην σημερινή κατάσταση που βρίσκεται η οικονομία, και εδώ αλλά και διεθνώς, πρέπει να αρθούν. Και πρέπει να αρθούν διότι οι εταιρίες βρίσκονται σε πολύ κρίσιμη καμπή. Ήδη την περασμένη εβδομάδα από τα αποτελέσματα που ανακοίνωσαν οι εισηγμένες εταιρίες στο χρηματιστήριο προκύπτει η χειρότερη εικόνα από το 1959 και εντεύθεν για τη σχέση κερδοφόρων και ζημιογόνων επιχειρήσεων. Είναι, λοιπόν, με βάση αυτή την εικόνα, αναμενόμενο ότι πολλές εταιρίες – αυτή είναι η τάση της αγοράς, είναι ανάγκη επιβίωσης – πολλές εταιρίες θα προσπαθήσουν να αναμορφώσουν τη δομή τους και να συγχωνευθούν, ώστε να αντιμετωπίσουν αυτή την εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία στην οποία βρισκόμαστε, την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Και ήδη στον τραπεζικό τομέα αυτή η τάση, φαίνεται να είναι ολοένα και περισσότερο ισχυρή.

Συνεπώς, το παρόν νομοσχέδιο, χωρίς να είναι πανάκεια, επιτελεί πολλαπλή λειτουργία μέσα στο πλαίσιο των ευρύτερων πολιτικών πρωτοβουλιών της κυβέρνησης. Είναι από την μία πλευρά η συνέχεια προηγούμενων νομοθετικών πρωτοβουλιών με στόχο τη διαφάνεια, όπως π.χ. το νομοσχέδιο για τις ενδοομιλικές συναλλαγές που παρουσιάζουν μεγάλη πολυπλοκότητα. Υποχρεώνει τις μεγάλες εταιρίες να ρίξουν περισσότερο φως στις συναλλαγές τους - θα έλεγα άπλετο φως. Αυτό θα συμβάλει αποφασιστικά στην αναβάθμιση της ποιότητας των παρεχόμενων εταιρικών στοιχείων στη δημοσιότητα. Θα βοηθήσει κράτος και ιδιώτες να εκτιμούν ορθά την πραγματική οικονομική κατάσταση των εταιριών. Τέλος θα δώσει και κάτι ακόμη. Θα δώσει από την άλλη πλευρά και την ευελιξία που χρειάζεται η αγορά, διευκολύνοντας τις δομικές αλλαγές των εταιρικών σχημάτων, προκειμένου να προσαρμοστούν οι εταιρίες στα νέα δύσκολα δεδομένα της οικονομίας. Οι εταιρίες πρέπει να προσαρμοστούν έτσι κι αλλιώς στη νέα οικονομική κατάσταση που διαμορφώνεται. Το κράτος, η πολιτεία έχει την υποχρέωση όχι απλώς ενσωματώνοντας την ευρωπαϊκή νομοθεσία στην εθνική, αλλά κυρίως με δικές του πρωτοβουλίες να διαμορφώνει ένα πλαίσιο ασφαλές ούτως ώστε οι επιχειρήσεις να μπορούν να λειτουργούν μέσα στο σύγχρονο πλαίσιο με υγιή ανταγωνιστικότητα, αλλά κυρίως να νιώθουν ένα ασφαλές πλαίσιο που εγγυάται τη δική τους απρόσκοπτη λειτουργία.

Σας ευχαριστώ πολύ.