Φίλες και Φίλοι,
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Το τελευταίο δεκαήμερο ήταν για όλους μας, για ολόκληρο τον ελληνικό λαό, ένα δεκαήμερο βαθειάς θλίψης και δοκιμασίας.

Υπάρχουν στιγμές στην ιστορία ενός πολιτικού κόμματος που δοκιμάζεται με δραματικό τρόπο η ίδια η συνείδησή του. Στιγμές που βρίσκεται αντιμέτωπο με την ιστορία, τις αρχές, και τις αξίες του. Σε μία τέτοια στιγμή βρισκόμαστε σήμερα. Σε μία κορυφαία ώρα περισυλλογής και ευθύνης.

Η τραγική μοίρα του Οτσαλάν βαραίνει στη σκέψη και την ψυχή όλων μας. Οπως βαραίνει η μοίρα όλων των ανθρώπων που αντιστέκονται στη βαρβαρότητα. Ολων των λαών που αγωνίζονται για την ελευθερία, τα δικαιώματα του ανθρώπου και τη δημοκρατία.

Εκείνο που συγκλονίζει σήμερα τη δική μας συνειδηση, που συγκλονιζει το λαό μας είναι αυτή η φοβερή σκιά που πλανιέται. Αυτή η φοβερή κατηγορία ότι θλιβεροί χειρισμοί από μοιραίους ανθρώπους επέτρεψαν αυτό το θρίαμβο της βαρβαρότητας.

Το αίσθημα είναι βαρύ για όλους μας, για κάθε έλληνα και κάθε ελληνίδα. Αίσθημα ντροπής και ταπείνωσης. Για το μεγάλο ηθικό θέμα των επιλογών και των χειρισμών που οδήγησαν σε αυτή τη δραματική κατάληξη. Για τη δεινή θέση που έχει οδηγηθεί η χώρα. Για τη μείωση της αξιοπρέπειας, της αξιοπιστίας και των διεθνών της ερισμάτων.

Αίσθημα απογοήτευσης και ανασφάλειας για τον τρόπο που λειτούργησε το Κράτος και η κυβερνητική μηχανή σε μία κρίσιμη στιγμή. Για την αδυναμία συντονισμού, για την αποφυγή ανάληψης ευθυνών, για τους διαγκωνισμούς προσώπων και υπηρεσιών.

Και, βέβαια, ακόμη κι αν αναλογούν ευθύνες σε ορισμένους ιδιώτες, αυτό δεν μπορεί να λειτουργήσει ως άλλοθι για τις κυβερνητικές και κρατικές ευθύνες. Σε μία ευνομούμενη και δημοκρατική πολιτεία υπάρχει η πολιτική ευθύνη, η διαφάνεια και ο δημοκρατικός έλεγχος. Σε μία ευνομούμενη δημοκρατική πολιτεία δεν πρέπει να αναζητούνται εξιλαστήρια θύματα.

Σήμερα, πρέπει πρώτα απ’όλα να ζητήσουμε συγνώμη από τον κουρδικό λαό γι’ αυτές τις δραματικές εξελίξεις. Το ΠΑΣΟΚ με πλήρη συνείδηση οφείλει να το πράξει.

Ταυτόχρονα, πρέπει να απαιτήσουμε να χυθεί άπλετο φως. Να λειτουργήσει ουσιαστικά η εξεταστική επιτροπή της Βουλής που πρότεινε ο Πρωθυπουργός. Να υπάρξει πλήρης διελεύκανση αυτής της υπόθεσης. Να καταλογισθούν οι ευθύνες και να απομακρυνθούν όλοι οι υπαίτιοι του διασυρμού της χωρας μας.

Σ’αυτές τις δύσκολες ώρες, όλοι πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Ουδείς είναι ανεύθυνος. Οι πολιτικές ευθύνες είναι αντικειμενικές και αναλογούν στον καθένα σε αντιστοιχία με το θεσμικό του ρόλο.

Η πλήρης απόδοση ευθυνών είναι απόλυτα αναγκαία για να φύγει από πάνω μας αυτή η μαύρη σκιά που πλανιέται.

Το χρωστάμε στο λαό μας. Το χρωστάμε στην ιστορία και στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ.

Γιατί εμείς θέλουμε να είμαστε περήφανοι που είμαστε μέλη του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Γιατί θέλουμε να είμαστε περίφανοι που είμαστε Ελληνες.

Παράλληλα, πρέπει να διασφαλίσουμε μεγαλύτερη διαφάνεια, περισσότερο δημοκρατικό έλεγχο στη λειτουργία των θεσμών. Και, πάνω απ’όλα, χρειάζεται να ξεκαθαρίσουμε ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική δεν μπορεί να είναι έρμαιο και υποχείριο μυστικών υπηρεσιών.

Εχουμε ηθικό χρέος να επιδιώξουμε στην πράξη να δοθεί μιά ευρωπαϊκή και διεθνής διάσταση στο κουρδικό θέμα. Οχι μόνο με ευχές και δηλώσεις, αλλά μέσα από συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, μέσα από συγκεκριμένες προτάσεις. Η Ελλάδα και η Ευρώπη πρέπει να ζητήσουν τώρα την σύγκλιση Διεθνούς Διάσκεψης για το κουρδικό θέμα υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση πρέπει επιτέλους να αναλάβει τις ευθύνες της. Σε μία περίοδο, που στα περισσότερα Κράτη μέλη υπάρχουν σοσιαλιστικές κυβερνήσεις, δεν μπορεί να συνεχισθεί η πολιτική των δύο μέτρων και δυο σταθμών.

Η Ευρώπη πρέπει να αποκτήσει ενιαία φωνή, πρέπει να αποκτήσει διεθνές ανάστημα. Να αποδείξει στην πράξη ότι δεν είναι απλώς μία Ενωση οικονομικών συμφερόντων. Να αποδείξει στην πράξη ότι αποτελεί μία Πολιτική Ενωση που βασίζεται σε κοινές δημοκρατικές αρχές και πολιτισμικές αξίες.

Η Τουρκία τις τελευταίες ημέρες έχει ξεπεράσει τον εαυτό της σε απειλές και προκλήσεις. Δεν έχουμε ψευδαισθήσεις. Είναι ειρωνεία να μιλάμε για μία δίκαιη δίκη του Οτσαλάν κάτω από αυτές τις συνθήκες.


Η Αγκυρα, όμως, πρέπει να γνωρίζει ότι οι εικόνες που προβάλει από την τηλεόραση και οι μέθοδοι που επιστρατεύει, την απομακρύνουν ακόμα περισσότερο από τον ευρωπαϊκό της δρόμο. Γιατί, αποδεικνύει έτσι η Τουρκία, ότι δεν σέβεται ούτε στοιχειωδώς τις αξίες του δυτικοευρωπαϊκού νομικού πολιτισμού. Ενός πολιτισμού που εγγυάται τον σεβασμό της αξίας του ανθρώπου και το δικαίωμα έννομης προστασίας.

Και ας γνωρίζει ο κ. Ετσεβίτ, ο Πρωθυπουργός του Αττίλα, ο εισβολέας της Κύπρου, ότι οι απειλές απέναντι στη χώρα μας δεν βρίσκουν αποδέκτη. Οι απειλές του πέφτουν στο κενό. Και, η καλύτερη απάντηση είναι η αντίδραση, είναι η αφύπνιση του λαού μας, όπως τη ζούμε τις τελευταίες μέρες.

Και ας γνωρίζει ο κ. Ετσεβίτ, ότι ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να ανεχθεί προσβολές, συκοφαντίες και προβοκάτσιες. Η κυβέρνηση της Ελλάδας και ο λαός με υψηλό φρόνημα και εθνική ενότητα θα προασπίσουν αποφασιστικά τα εθνικά μας δίκαια και το κύρος της χώρας μας.

Φίλες και Φίλοι,

Από το τέλος του ψυχρού πολέμου είδαμε να διαμορφωνεται μία νέα τάξη πραγμάτων. Είδαμε να επικρατεί μία επιλεκτική εφαρμογή του διεθνούς δικαίου. Αυτή η νέα τάξη πραγμάτων δεν είναι ούτε έννομη ούτε δημοκρατική.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση απέναντι σ’αυτόν τον ιδιότυπο μονοπολισμό δεν έχει κατορθώσει να αρθρώσει τη δική της ενιαία φωνή. Κι ακόμη, η Ευρωπαϊκή Αριστερά τις περισσότερες φορές παρακολουθεί με αμηχανία τις συνέπειες της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας. Αδυνατεί να αντισταθεί στη νέα κηδεμονία των διεθνών πολιτικών εξελίξεων.

Η προσπάθεια επιβολής αυτής της νέας τάξης στην περιοχή μας προκαλεί εστίες πολέμου και συνθήκες αποσταθεροποίησης. Το ζήσαμε, και το ζούμε στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης, αλλά και στα Βαλκάνια. Και, μέσα σ’αυτό το πλαίσιο, βλέπουμε την Τουρκία να επιδιώκει να καταστεί μία μεγάλη περιφερειακή δύναμη.

Σ’αυτήν τη νέα πραγματικότητα, η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να διαδραματίσει ένα σημαντικό ρόλο. Εναν ρόλο που αντιστοιχεί στην ιστορία της, στη δημοκρατική και πολιτισμική της παράδοση.

Εναν ρόλο που αντιστοιχεί στην συμμετοχή της στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Που αντιστοιχεί στην πάγια πολιτικη της Ελλάδας για την ειρήνη, την σταθερότητα και την συνεργασία με όλους τους λαούς της περιοχής μας.

Ολοι συμφωνούμε στον στόχο της ισχυρής Ελλάδας. Είναι όμως αφέλεια να πιστεύουμε ότι μόνο η επίτευξη του στόχου της ΟΝΕ καθιστά την Ελλάδα ισχυρή.

Δεν υπάρχει καμμία απολύτως αμφιβολία ότι η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ θα εξασφαλίσει την αναγκαία οικονομική σταθερότητα. Θα ενδυναμώσει τη θέση της χώρας μας, και θα της επιτρέψει να συμμετάσχει ισότιμα στην ευρωπαϊκή πορεία.
Είναι όμως αφέλεια, είναι πολιτικό λάθος, να ξεχνάμε τα ειδικά προβλήματα ασφάλειας που αντιμετωπίζει η πατρίδα μας. Θα πετύχουμε την ένταξη στην ΟΝΕ. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα σταματήσει αυτόματα η τουρκική επιθετικότητα και οι προκλήσεις εις βάρος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

Το αίτημα για μία πατριωτική πολιτική δεν είναι λοιπόν η έκφραση κάποιων εθνικιστικών αντιλήψεων ή μιάς εμμονής στο παρελθόν. Το αίτημα για μία πατριωτική πολιτική πηγάζει από τη βαθειά συνείδηση, ότι, ειδικά στην Ελλάδα, η πορεία των εθνικών θεμάτων συνδυάζεται άρρηκτα με μία ευρύτερη στρατηγική για την οικονομική ανάπτυξη και την συνοχή της κοινωνίας μας.

Το σταθερό εθνικό και πολιτικό πλαίσιο και η κοινωνική συνοχή αποτελούν την αναγκαία προϋπόθεση για την επιτυχία της συμμετοχής της χώρας μας στην Οικονομική και Νομισματική Ενωση.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ούτε για μία στιγμή, ότι πάνω και πέρα από τους στόχους της οικονομικής πολιτικής, εκείνο που έχει σημασία για έναν λαό, είναι η εσωτερική του ενότητα και η εθνική του αξιοπρέπεια. Γιατί μόνο έτσι μπορεί να ατενίζει με αισιοδοξία και δύναμη το μέλλον.

Φίλες και Φίλοι,
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Αυτή την ώρα δεν μπορούμε να επιλέξουμε την σιωπή. Τώρα, είναι ώρα ευθύνης για όλους μας. Για όλους εμάς που αγωνιστήκαμε όλα αυτά τα χρόνια για να οικοδομήσουμε αυτό το μεγάλο πολιτικό κίνημα, το ΠΑΣΟΚ. Και όταν λέω εμάς εννοώ όλους μας. Δεν εξαιρώ κανένα μέσα στο ΠΑΣΟΚ.

Είναι ώρα ευθύνης για όλους εμάς που αγωνισθήκαμε και αποδείξαμε, όχι στα λόγια αλλά στην πράξη, τί σημαίνει ενότητα και δυναμική της δημοκρατικής παράταξης.

Σήμερα, έχουμε το ιστορικό χρέος να ανασυγκροτήσουμε τον ιδεολογικό και πολιτικό φορέα που οδήγησε στην εδραίωση της δημοκρατίας, στην εθνική ανεξαρτησία και την κοινωνική προκοπή.

Το ΠΑΣΟΚ, με την ίδρυση του το 1974, έφερε στο προσκήνιο τις κοινωνικές δυνάμεις εκείνες που αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

Εγγύηση αυτής της πορείας αποτέλεσε ο χαρακτήρας, η ίδια η φυσιογνωμία του ΠΑΣΟΚ. Μία φυσιογνωμία την οποία καθόρισε, και στη συνέχεια περιφρούρησε με την πολιτική του παρουσία, ο ίδιος ο ιδρυτής μας, ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Ενα ΠΑΣΟΚ μαζικό, λαϊκό, πατριωτικό. Ενα ΠΑΣΟΚ λαογέννητο. Ενα ΠΑΣΟΚ ανατρεπτικό, χωρίς εξαρτήσεις. Ή μάλλον, με μία και μοναδική εξάρτηση. Την στενή σχέση του με το λαό, με τον απλό πολίτη.


Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ενίσχυσαν τη δημοκρατική νομιμότητα, και ενδυνάμωσαν τους θεσμούς λαϊκής συμμετοχής. Ταυτόχρονα, για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία μας, η κάθε ελληνίδα και ο κάθε έλληνας μπόρεσαν να αισθανθούν εθνικά περήφανοι και ασφαλείς πολίτες.

Η χώρα απέκτησε τη δική της φωνή και συμμετείχε ενεργά στο Ευρωπαϊκό και το διεθνές γίγνεσθαι. Η Ελλάδα της Ευρώπης, η Ελλάδα της ανάπτυξης και της κοινωνικής προόδου ήταν ταυτόχρονα η Ελλάδα της εθνικής αξιοπρέπειας και περηφάνειας. Ηταν η Ελλάδα της αλληλεγγύης στους λαούς όλου του κόσμου, στα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα που αγωνίζονταν για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία.

Αυτή η στάση, καταγράφηκε στην ιστορία, και δικαιώθηκε. Και, αντίθετα απ’ό,τι όψιμα ισχυρίζονται ορισμένοι, δεν οδήγησε στην απομόνωση της χώρας, αλλά ανέδειξε την Ελλάδα ως παράγοντα σταθερότητας, ειρήνης και ασφάλειας.

Το ΠΑΣΟΚ σήμερα, αλλά και αύριο, το ΠΑΣΟΚ του 21ου αιώνα δεν μπορεί να διεκδικήσει τη θέση του στην ιστορία, εάν τίθεται σε αμφισβήτηση ο κοινωνικός και πατριωτικός του χαρακτήρας. Η συνέχεια, η ενότητα, η προοπτική του ΠΑΣΟΚ εξαρτώνται από την αποδοχή εκ μέρους όλων μας αυτής ακριβώς της πολιτικής φυσιογνωμίας.

Σήμερα, υπάρχει μία σύγχυση σχετικά με τις κοινωνικές δυνάμεις που εκφράζουμε με τις πολιτικές μας. Υπάρχει μία σύγχυση σχετικά με την ιδεολογία και τον χαρακτήρα του Κινήματος μας. Πατριωτικές φωνές χαρακτηρίζονται ως εθνικιστικές. Η αγωνία για το κοινωνικό πρόσωπο της πολιτικής μας βαφτίζεται λαϊκισμός. Η επιμονή στη σοσιαλιστική μας ταυτότητα αποκαλείται αναχρονισμός.

Πρώτιστη λοιπόν ευθύνη, ευθύνη όλων μας, είναι να ξαναβρεί άμεσα το ΠΑΣΟΚ τον ιστορικό του ρόλο. Αυτό το καθήκον δεν είναι θεωρητικό. Απαιτεί άμεσες πολιτικές πράξεις για την ανασύνταξη των δυνάμεων μας. Απαιτεί πρωτοβουλίες για την πολιτική ενότητα του ΠΑΣΟΚ. Απαιτεί ανάδειξη του κοινωνικού χαρακτήρα των πολιτικών μας.

Κυρίως, όμως, σήμερα απαιτείται επίδειξη πολιτικής γενναιότητας εκ μέρους της ηγεσίας της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να αναστραφεί η διαφαινόμενη πορεία αποσύνθεσης, και ο κίνδυνος της συρρίκνωσης.

Φίλες και Φίλοι,
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Ζούμε σε μία περίοδο μεγάλων αλλαγών. Αντιμετωπίζουμε νέες και μεγάλες προκλήσεις. Και πρέπει να δώσουμε με επιτυχία συγκεκριμένες απαντήσεις.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ιδεολογικό αφοπλισμό. Αντίθετα, πρέπει να αναζητήσουμε νέες μεθόδους πολιτικής δράσης. Να δώσουμε ένα νέο περιεχόμενο στην Δημοκρατία και την λαϊκή συμμετοχή.

Στην πολιτική, δεν υπάρχουν μονόδρομοι. Για την Αριστερά δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Υπάρχουν αξίες, υπάρχουν οράματα. Υπάρχουν στόχοι και επιλογές. Επιλογές που πρέπει να εμπνέουν και να κινητοποιούν τον λαό. Πολιτικές πρωτοβουλίες που πρέπει να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της κοινωνίας και της εποχής μας.

Αλλά, επιμένω. Αυτή η αναζήτηση θα πρέπει να βασίζεται στις αξίες, και στις αρχές μας, με τις οποίες αγωνισθήκαμε όλα αυτά τα χρόνια. Και αναφέρομαι στις αξίες του δημοκρατικού σοσιαλισμού, που παραμένουν, πάντα η πυξίδα μας και οριοθετούν την πορεία μας.

Ορισμένοι μας εγκαλούν να απαντήσουμε σε κρίσιμα ερωτήματα. Μας λένε ότι σήμερα δεν υπάρχουν ουσιώδεις διαφορές ανάμεσα στην συντηρητική πολιτική και την προοδευτική πρόταση. Μας λένε ότι οι εξελίξεις είναι δεδομένες. Οτι το διεθνές πλαίσιο, και ιδιαίτερα το ευρωπαϊκό πλαίσιο είναι δεδομένο.

Ε, λοιπόν, και εμείς τους απαντάμε. Δεν μπορούμε να αποδεχθούμε ότι ο στρατηγικός μας στόχος είναι η άνευ όρων προσαρμογή στα νέα δεδομένα. Γιατί αυτό στην πράξη θα ακύρωνε την ίδια την ουσία της πολιτικής. Θα την καθιστούσε απλή διαχείριση, και μάλιστα κοντόθωρη διαχείριση. Και ακριβώς, αυτή είναι η συντηρητική προσέγγιση των εξελίξεων.

Οι μεγάλες όμως τομές, οι μεγαλές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα στη σύγχρονη εποχή, δεν γίνονται από διαχειριστές. Απαιτούν πολιτικές ηγεσίες με όραμα και κοινωνική ευαισθησία. Απαιτούν την κινητοποίηση της κοινωνίας και την υποστήριξη του λαού.

Η προοδευτική πολιτική σήμερα, τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο, πρέπει να διευρύνει τα περιθώρια. Να ανοίγει νέους δρόμους. Να συμβάλει στο δημοκρατικό έλεγχο, στην δυνατότητα του πολίτη να διαμορφώνει τις εξελίξεις.

Φυσικά, η Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένει ο σταθερός προσανατολισμός μας. Αλλά, αυτό δεν σημαίνει άκριτη αποδοχή των ευρωπαϊκών εξελίξεων. Αντίθετα, σημαίνει δημιουργική παρέμβαση. Σημαίνει ισότιμη συμμετοχή. Σημαίνει διεκδίκηση. Σημαίνει διαρκή αγώνα για μία άλλη Ευρώπη. Για την Ευρώπη των λαών. Για μία ευρωπαϊκή κοινωνία με ελευθερία, με δημοκρατία, με κοινωνική αλληλεγγύη και δικαιοσύνη.

Η ΟΝΕ αποτελεί μία στρατηγική επιλογή για την ευρωπαική ολοκλήρωση. Αλλά η ΟΝΕ δεν είναι μία νέα ιδεολογία, δεν είναι αυτοσκοπός. Είναι ένα μέσο που θα επιτρέψει την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και την ανάπτυξη της ευρωπαϊκής οικονομίας.

Είναι όμως προφανής η ανάγκη να διευκρινίσουμε, ότι σε αυτή την πορεία δεν ταυτίζονται ούτε οι πολιτικές ούτε τα μέσα ανάμεσα στις χώρες και τις πολιτικές δυνάμεις.


Ο νεοφιλελευθερισμός προωθεί την πλήρη αποκρατικοποίηση και την εκποίηση του εθνικού πλούτου χωρίς διάκριση. Ο δημοκρατικός σοσιαλισμός επιζητά την ορθολογική οργάνωση και την προσαρμογή του δημόσιου τομέα στα νέα δεδομένα. Επιδιώκει την κατοχύρωση των υπηρεσιών δημοσίου συμφέροντος, τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Ο νεοφιλελευθερισμός προβάλλει την ελευθερία της αγοράς χωρίς όρια. Εμείς επιμένουμε στη ρύθμιση της αγοράς και στη διαφάνεια. Επιμένουμε στην εφαρμογή των κανόνων του υγιούς ανταγωνισμού και στον κοινωνικό έλεγχο.

Ο νεοφιλελευθερισμός χαρακτηρίζει τους ανέργους ως αποτυχημένους και αδιαφορεί. Εμείς θέτουμε ως προτεραιότητα τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Επιδιώκουμε να διασφαλίσουμε την αξιοκρατία και τις ίσες ευκαιρίες. Επιδιώκουμε την ανάπτυξη προς όφελος της κοινής ευημερίας και της κοινωνικής συνοχής.

Αυτή τη διαφορετική αντίληψη καλούμαστε σήμερα, το ΠΑΣΟΚ και η κυβέρνηση του Κινήματος μας, να επιβεβαιώνουμε καθημερινά με την πολιτική μας πράξη.

Η μεγάλη πρόκληση που αντιμετωπίζουμε είναι να προβάλουμε ξανά ένα όραμα που θα βασίζεται σε αξίες και θα ανοίγει νέους ορίζοντες για το μέλλον. Ένα όραμα που θα αναβιώσει την ελπίδα, και θα μετατρέψει την σημερινή απογοήτευση, την παθητικότητα και την αμφισβήτηση σε μία πραγματική δύναμη κοινωνικής αλλαγής.

Φίλες και φίλοι,

Σήμερα, τα μεγάλα εθνικά μας θέματα είναι στο προσκήνιο. Η Τουρκία αμφισβητεί το καθεστώς του Αιγαίου, και υπό το κράτος των τεράστιων εσωτερικών της προβλημάτων εξοπλίζεται, προκαλεί και απειλεί. Η κρίση στο Κοσσυφοπέδιο βρίσκεται σε εξέλιξη απειλώντας την σταθερότητα της ευρύτερης περιοχής μας. Ενώ, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η διευθέτηση του προβλήματος του Κοσσυφοπεδίου μπορεί να υποκρύπτει μελλοντικούς κινδύνους για την έννομη τάξη που θα επικρατήσει στη Βαλκανική.

Η ασφάλεια της Κύπρου είναι άμεσα συνδεδεμένη με την εθνική ασφάλεια της Ελλάδας. Δυστυχώς οι χειρισμοί στην υπόθεση των πυραύλων S300 δημιούργησαν την αίσθηση υπαναχώρησης, την αίσθηση εξασθένησης του ενιαίου αμυντικού δόγματος.

Και, κάτι επιπλεόν, και μάλιστα πολύ επικίνδυνο. Οι χειρισμοί αυτοί δημιούργησαν ρήγματα στο κοινό μέτωπο Ελλάδας-Κύπρου. Γι’αυτό και πρέπει να υπάρξουν οι αντίστοιχες πρωτοβουλίες που θα επιβεβαιώνουν στην πράξη ότι το Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα συνεχίζει να αποτελεί ουσιαστική δέσμευση της Ελλάδας.

Για μας, για το ΠΑΣΟΚ, η Κύπρος είναι μία ιερή υπόθεση. Το Κυπριακό πρέπει να επανατοποθετηθεί στην πραγματική διεθνή του διάσταση. Ως ένα πρόβλημα τουρκικής στρατιωτικής εισβολής και παράνομης κατοχής ενός τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας, που διατηρείται επί 24 χρόνια σε κατάφωρη αντίθεση με τις αποφάσεις του ΟΗΕ.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ΗΠΑ πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Να παρέμβουν αποφασιστικά για να καμφθεί η αδιαλλαξία της Αγκυρας, η αδιαλλαξία του Ντενκτάς.

Η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί μία μεγάλη στρατηγική επιλογή για το μέλλον του Κυπριακού λαού και δίνει μία νέα ώθηση στην επίλυση του πολιτικού προβλήματος.

Πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι η συνεχιζόμενη τουρκική αδιαλλαξία και επιθετικότητα απέναντι στην Κύπρο, οι διαρκείς απειλές εις βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, αλλά και η συνεχιζόμενη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εντός της Τουρκίας, δεν συμβιβάζονται με την ανάπτυξη της συνεργασίας της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Η Ελλάδα έχει προφανές συμφέρον ν’αναπτύξει σχέσεις καλής γειτονίας με την Τουρκία. Μα υποστηρίξει την πορεία του εκδημοκρατισμού της. Να υποστηρίξει τον ευρωπαϊκό της προσανατολισμό.

Η Ελλάδα, όμως, δεν μπορεί να λειτουργεί με μία λογική κατευνασμού προς την τουρκική επιθετικότητα. Μιά τέτοια στάση απλά ενθαρρύνει την επιθετικότητα της Τουρκίας και μακροπρόθεσμα απειλεί την ίδια την ειρήνη.

Η Ελλάδα πρέπει να καταστήσει σαφές προς όλες τις κατευθύνσεις ότι δεν υπάρχει περιθώριο διαλόγου με την Τουρκία όσον αφορά τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Για το μόνο υπάρκτό θέμα, δηλαδή την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, η λύση μπορεί να αναζητηθεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Αυτό είναι το μόνο υπαρκτό θέμα.

Σήμερα, μπροστά στα νέα δεδομένα, πρέπει να δώσουμε τη δική μας απάντηση. Μία απάντηση που αφορά τη θωράκιση της χώρας στην άμυνα, στην οικονομία αλλά και στην εξωτερική πολιτική. Και, πρώτα απ’όλα, πρέπει να δώσουμε στις ένοπλες δυνάμεις τα μέσα για την προστασία της εδαφικής μας ακεραιότητας.

Ισχυρές ένοπλες δυνάμεις είναι εθνική εξασφάλιση. Είναι δύναμη αποτροπής, είναι δύναμη ειρήνης. Και πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε : η αμυντική δύναμη της χώρας ενισχύει τη διεθνή μας παρουσία και ισχυροποιεί την εξωτερική μας πολιτική.

Η αμυντική θωράκιση όμως προϋποθέτει και την οικονομική θωράκιση. Ισχυροί ρυθμοί ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας επιτρέπουν την ενίσχυση της άμυνας της χώρας, και ενισχύουν τις κοινωνικές μας προτεραιότητες.

Το κράτος πρέπει να βοηθήσει και να στηρίξει την οικονομική ανάπτυξη. Χρειάζονται υποδομές και αποτελεσματικοί μηχανισμοί απορρόφησης των κονδυλίων της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Χρειάζεται ενίσχυση των μηχανισμών καταπολέμησης της φοροδιαφυγής και του οικονομικού εγκλήματος.


Χρειάζεται σίγουρα πολλή δουλειά σ’αυτήν την κατεύθυνση. Και, είναι δική μας ευθύνη, ευθύνη όλων να συνεχίσουμε την προσπάθεια για τη μεταρρύθμιση και τον εκσυγχρονισμό του κράτους. Να αυξήσουμε την παραγωγικότητα, να καταπολεμήσουμε αποτελεσματικά τη διαφθορά.

Σ’αυτήν την κατεύθυνση υλοποιείται σήμερα η πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Μπορεί να υπάρχουν αδυναμίες. Μπορεί να υπάρχουν ολιγωρίες, αλλά υπάρχουν σημαντικές επιτυχίες που επιβεβαιώνουν την πρόθεση και τον γενικό προσανατολισμό.

Δεν υπάρχει αμφιβολία, όλοι το γνωρίζουμε και όλοι το αναγνωρίζουν, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ότι έχει πραγματοποιηθεί μία μεγάλη πρόοδος στην Ελληνική Οικονομία. Μία πρόοδος που πρέπει να συνεχισθεί για την ασφαλή ένταξη της χώρας μας στην ΟΝΕ.

Και εδώ αναγνωρίζεται απ’όλους η προσωπική δέσμευση του Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, σ’αυτόν τον στόχο. Εναν στόχο που πρέπει να τον πετύχουμε για να πιάσουν τόπο οι θυσίες του λαού μας όλα αυτά τα χρόνια.

Κανείς όμως δεν πρέπει να ξεχνά ότι η ΟΝΕ δεν θα πετύχει χωρίς την συμφωνία του λαού και της Κοινωνίας. Η ΟΝΕ δεν είναι μόνο υπόθεση των τραπεζιτών, των χρηματιστών, και των μεγάλων επιχειρήσεων. Είναι υπόθεση που αφορά τον κάθε εργαζόμενο, τον μικρό επιχιερηματία. Αφορά τους νέους, αφορά τον μη προνομιούχο έλληνα.

Οπως επίσης, κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι πίσω από τους οικονομικούς δείκτες και τους άψυχους αριθμούς υπάρχουν άνθρωποι. Υπάρχουν οι άνθρωποι του μόχθου, ο κόσμος της εργασίας, οι νέοι που αγωνιούν για ένα καλύτερο αύριο. Γι’αυτό και έχουμε υποχρέωση να εγγυηθούμε τη δίκαιη κατανομή των βαρών και των οφελημάτων αυτής της πορείας.

Το τελευταίο διάστημα σημαντικό ρόλο στην οικονομική δραστηριότητα διαδραματίζει το χρηματιστήριο, που δίνει τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να χρηματοδοτήσουν επενδύσεις με χαμηλό κόστος. Που δίνει τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να αποκτήσουν μέγεθος, προϋπόθεση απαραίτητη για επιβίωση στη διεθνή και την ευρωπαϊκή αγορά.

Είναι όμως λάθος να υπερεκτιμούμε τον ρόλο του χρηματιστηρίου. Είναι λάθος να αναζητούμε στο χρηματιστήριο την πολιτική μας επιβεβαίωση. Και ακόμη περισσότερο, δεν μπορεί να δίνουμε την εντύπωση ότι παίζουμε στο χρηματιστήριο τις αξίες μας, τις αρχές μας, τα οράματα της Αριστεράς στην πατρίδα μας. Η πολιτική μας επιβεβαίωση, η επιβεβαίωση των λόγων και των έργων μας πρέπει να γίνεται από την οικονομική ανάπτυξη και την σταθερή ευημερία του λαού μας. Από την βελτίωση της ζωής του απλού ανθρώπου.


Φίλες και Φίλοι,

Για ένα αριστερό κίνημα, όπως το ΠΑΣΟΚ, οι ιδέες της ισότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, βρίσκονται στην καρδιά της φιλοσοφίας μας.

Σήμερα, το αίτημα για μιά κοινωνία αλληλεγγύης και ανθρωπιάς είναι επίκαιρο όσο ποτέ.

Βλέπουμε σ’ολόκληρο το δυτικό κόσμο, να αναπτύσσονται δύο ταχύτητες εντός της κοινωνίας. Αυτών που συμμετέχουν στις οικονομικές και παραγωγικές εξελίξεις και πλουτίζουν από αυτές, και των άλλων που δεν μπορούν να συμμετάσχουν, και μετατρέπονται έτσι σε πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

Και έχουμε τεράστια ευθύνη, το Κίνημα και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να μην επιτρέψουμε το φαινόμενο αυτό να εξαπλωθεί στην Ελλάδα.

Είναι ευθύνη μας να διασφαλίσουμε ένα υψηλό επίπεδο δημόσιας εκπαίδευσης. Ενα υψηλό επίπεδο δημόσιας Υγείας. Μία ανθρώπινη σύνταξη στον απόμαχο της δουλειάς. Ενα δίκτυ προστασίας στον εργαζόμενο που μάχεται για το ψωμί του και την οικογένειά του.

Και πάνω από όλα, είναι ευθύνη μας ως το μεγάλο, λαϊκό, προοδευτικό κίνημα αυτής της χώρας να μην επιτρέψουμε να γίνει η κοινωνία μας μιά κοινωνία εξαθλίωσης και αποκλεισμών.

Μας λένε ορισμένοι, τί προτιμάτε, απασχόληση ή κοινωνική προστασία. Εμείς δεν αποδεχόμαστε αυτό το δίλημμα. Για μας η οικονομική και κοινωνική δημοκρατία είναι αλληλένδετη με την πολιτική δημοκρατία. Τα κοινωνικά δικαιώματα είναι και θα παραμείνουν ψηλά στο δικό μας αγώνα.

Σύντροφοι και Συντρόφισσες,

Βρισκόμαστε σε μία κρίσιμη καμπή της ιστορίας του ΠΑΣΟΚ. Είναι κοινό μυστικό, το δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις, ότι η πολιτική μας δεν εκφράζει το σύνολο της παραδοσιακής κοινωνικής μας βάσης. Οτι έχει κλονίσει πολλούς από εκείνους που μας εμπιστεύθηκαν με την ψήφο τους. Πρέπει να ομολογήσουμε ότι ο πολιτικός μας λόγος έχει γίνει στεγνός και δεν εμπνέει όπως παλιά.

Πρέπει να κάνουμε κάτι για να αναστρέψουμε αυτό το κλίμα. Κάτι δυνατό και ουσιαστικό. Γιατί διαφορετικά κινδυνεύουμε να οδηγηθούμε στην ήττα. Κι εμείς δεν θέλουμε να περιμένουμε την ήττα. Εμείς θέλουμε να νικήσουμε τις εκλογές. Θέλουμε να νικήσουμε και στις Ευρωεκλογές του Ιουνίου και στις εθνικές εκλογές του 2000.

Μα, για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να ξανακοιτάξουμε στον καθρέπτη της ψυχής μας. Στην πραγματικότητα πρέπει να βρούμε ξανά την ψυχή μας. Να αναλάβουμε ξανά μεγάλες πρωτοβουλίες στην κοινωνία. Να φέρουμε ξανά στο προσκήνιο τις Αρχές και την Πολιτική μας.

Και αυτό είναι ένα μεγάλο και δύσκολο έργο. Προϋποθέτει να στραφούμε ξανά στην κοινωνία με συνείδηση και ευθύνη. Γιατί σήμερα, η κοινωνία μας έχει γυρίσει την πλάτη.

Και εδώ έχουν πολλοί ευθύνες. Ιδιαίτερα εκείνοι που πέρασαν την αντίληψη ότι η πολιτική είναι απλώς ένα παιχνίδι μηχανισμών. Ενα παιγχνίδι που εξαντλείται στη διαχείρηση και τη νομή της εξουσίας.

Και αυτή η αντίληψη έχει μεταφερθεί δυστυχώς και στο εσωτερικό του Κινήματος. Είναι μία αντίληψη που καθορίζει τη στάση πολλών στελεχών μας. Μία αντίληψη που έχει τα χαρακτηριστικά καθεστωτικής νοοτροπίας.

Καθημερινά, γινόμαστε μάρτυρες μιας προσπάθειας διαστρέβλωσης και υπονόμευσης των διαφορετικών θέσεων και απόψεων. Αλλά, δεν υπάρχει κομματική συμπολίτευση και αντιπολίτευση. Υπάρχει κοινή ευθύνη απέναντι στην ιστορία μας, απέναντι στον λαό, απέναντι στην πατρίδα μας.

Τώρα, όμως, ήρθε η ώρα να αποφύγουμε την παγίδα της συνομωσιολογίας και της παρακομματικής φιλολογίας. Ολες οι απόψεις πρέπει να συζητηθούν ανοιχτά. Γιατί, οι καθαρές κουβέντες φέρνουν και τις καθαρές σχέσεις.

Πολλοί πιστεύουν ότι το πρόβλημα στο ΠΑΣΟΚ σήμερα μπορεί να λυθεί μέσα από διαπροσωπικές συμφωνίες του παρασκηνίου. Αυτό είναι μία μεγάλη πλάνη. Το πρόβλημα δεν είναι διοικητικό. Το πρόβλημα είναι πολιτικό. Τα συνθήματα περί εκσυγχρονισμού, κεντροαριστεράς και ισχυρής Ελλάδας, στερούνται ιδεολογικού περιεχομένου. Δεν έχουν σαφή κοινωνικό προσδιορισμό. Και αυτό έχει ως συνέπεια την πολιτική σύγχυση και τον αποπροσανατολισμό.

Και ακόμη χειρότερα, δημιουργούν την εικόνα ενός ΠΑΣΟΚ ξεκομμένου από τα πραγματικά προβλήματα του λαού. Οδηγούν στη διάδοση της τραυματικής πεποίθησης ότι όλοι είναι ίδιοι.

Ε, όχι λοιπόν, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Εχουμε τις θέσεις μας, τις απόψεις μας. Εχουμε τις ιδεολογικές και πολιτικές αφετηρίες μας, και είμαστε περήφανοι γι’αυτές.

Και ήρθε η ώρα το ΠΑΣΟΚ να βρει ξανά το δρόμο του. Το Συνέδριο δίνει μια ευκαιρία να επανακαθορίσουμε τις αξίες μας, τους στόχους και την προοπτική μας.

Σήμερα, όλοι μιλούν για μία σύνθεση των απόψεων. Αυτό είναι μια καραμέλα στο στόμα πολλών χωρίς περιεχόμενο. Η νέα συντροφικότητα είναι ένα κενό σύνθημα. Η νέα πολιτική ενότητα μοιάζει μ΄ ένα πουκάμισο αδειανό. Είναι η ενότητα μόνο με τους δικούς μας.


Η ενότητα, φίλες και φίλοι, δεν είναι μία μεταφυσική έννοια. Εχει σαφή προσδιορισμό και συγκεκριμένα διακριτά στοιχεία, Και πρέπει να πάρει σάρκα και οστά με ευθύνη όλων μας, και πάνω απ΄όλα με την ευθύνη και την πρωτοβουλία του Προέδρου του Κινήματος, Κώστα Σημίτη. Γιατί η πολιτική ενότητα του ΠΑΣΟΚ είναι προϋπόθεση για την επιτυχία του κυβερνητικού έργου. Γιατί η πολιτική ενότητα του ΠΑΣΟΚ είναι προϋπόθεση για τη διατήρηση της πολιτικής σταθερότητας, που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος μας αυτή την περίοδο.

Εάν δεν αλλάξουμε σήμερα, τώρα, νοοτροπία, αντίληψη και πρακτική, το Συνέδριο μας, θα είναι μια ακόμη ανούσια αντιπαράθεση μηχανισμών. Ενα ακόμα βήμα προς το αδιέξοδο.

Γι’αυτό η ευθύνη όλων είναι μεγάλη. Γιατί αυτό που μας απειλεί δεν είναι μόνο ένα αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα. Εκείνο που μας απειλεί είναι η συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ. Εκεινο που απειλείται είναι η ίδια η ενότητα της δημοκρατικής παράταξης.
Μία τέτοια εξέλιξη θα είναι ένα τεράστιο πισωγύρισμα για τον τόπο. Θα δημιουργήσει ένα τεράστιο πολιτικό κενό. Ενα κενό που θα λειτουργήσει ως καταλύτης για την υλοποίηση των κεντροδεξιών σεναρίων, που πολλοί εδώ και χρόνια απεργάζονται.

Κεντροδεξιά σενάρια που περιλαμβάνουν τη δημιουργία πολιτικών σχηματισμών για να λειτουργήσουν συμπληρωματικά στο πλαίσιο των εξωθεσμικών σχέσεων εξουσίας που διαμορφώθηκαν τα τελευταία χρόνια, πέραν και έξω από τη βούληση του ίδιου του λαού.

Εμείς αγωνιούμε, γιατί δεν είμαστε από εκείνους που ονειρεύονται ένα καθαρό αλλά μικρό ΠΑΣΟΚ. Δεν είμαστε από εκείνους που αρέσκονται να βολεύονται στην εξουσία με το όποιο τίμημα. Δεν είμαστε από εκείνους που αναζητούν πολιτικές μεταγραφές προσώπων ως άλλοθι των πολιτικώς μας επιλογών.

Εμείς θέλουμε ειλικρινείς και έντιμες σχέσεις με όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς, ουσιαστική συνεργασία σ’ένα πλαίσιο κοινών στόχων και γιατί όχι, στο μέλλον, σε ένα κοινό πρόγραμμα, για την διακυβέρνηση της χώρας.

Εμείς θέλουμε να ζωντανέψει ξανά το μεγάλο, λαϊκό και πατριωτικό Κίνημα, το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα. Αυτό το μεγάλο πολιτικό κίνημα, πόλος συσπείρωσης της Δημοκρατικής Παράταξης και της Αριστεράς στην πατρίδα μας.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Κάθε στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, κάθε πατριώτης, κάθε δημοκράτης, πρέπει να στρατευθεί σ’αυτήν την κατεύθυνση. Η υπόθεση του ΠΑΣΟΚ δεν αφορά λίγους και “εκλεκτούς”. Δεν αφορά μόνο τα μέλη του Κινήματος. Είναι υπόθεση όλων.

Τις τελευταίες ημέρες ακούμε το προσκλητήριο για τη φυγή προς τα εμπρός. Τί σημαίνει όμως αυτό ; Σημαίνει διαγραφή ευθυνών ; Σημαίνει εξαγνισμό των λαθών ; Σημαίνει ότι αποφεύγουμε την αυτοκριτική ; Ετσι, φυγή προς τα εμπρός χωρίς πολιτικό περιεχόμενο ; Χωρίς πολιτική ενότητα ; Μα αυτό δεν είναι φυγή προς τα εμπρός. Είναι άλμα στο κενό.
Η πορεία μας στο 5ο Συνέδριο είναι μία πορεία καθοριστική. Ισως αυτό να είναι το πιό κρίσιμο Συνέδριο στην Ιστορία μας. Το Συνέδριο που θα καθορίσει το μέλλον, την ενότητα και τη φυσιογνωμία του χώρου μας.

Πολλοί θα πούν, μα καλά μέσα στα τόσα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα εσείς μιλάτε για το Συνέδριο. Πολλοί είναι εκείνοι που θα μας πούν ότι δεν τους νοιάζουν τα εσωκομματικά θέματα. Θα μιλήσουν για προσωπικές αντιπαραθέσεις, για μικροπολιτικές σκοπιμότητες.

Εμείς όμως συνεχίζουμε να πιστεύουμε στην οργανωμένη πολιτική δράση. Εμείς συνεχίζουμε να πιστεύουμε στην αξία και τον ρόλο των πολιτικών κομμάτων στη λειτουργία της δημοκρατίας μας. Γι’αυτό και η απάντηση μας είναι ότι το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ αφορά τον λαό μας, αφορά τον τόπο, αφορά τη Δημοκρατική Παράταξη.

Και δεν πρέπει να είναι μία τυπική, μιά πανηγυρική διαδικασία. Δεν πρέπει να είναι χώρος ρεβανσισμού και στείρας αντιπαράθεσης μηχανισμών. Πρέπει να είναι χώρος ευθύνης, πολιτικής πρότασης και ουσιαστικής σύνθεσης των απόψεων.

Εμείς πιστεύουμε στην σημασία και στον ρόλο του ΠΑΣΟΚ. Και πιστεύουμε ότι το Συνέδριο πρέπει να σηματοδοτήσει μία νέα πολιτική πορεία. Να αναδείξει διαφορετικές πολιτικές προτεραιότητες. Οχι μόνο την Νομισματική σύγκλιση. Αλλά, ταυτόχρονα, την οικονομική ανάπτυξη, τις κοινωνικές πολιτικές, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, την προστασία του περιβάλλοντος, την ασφάλεια του πολίτη.
Το Συνέδριο πρέπει να δεσμεύσει την κυβέρνηση στον πολιτικό της προσανατολισμό για μία ουσιαστική στροφή στην κοινωνία, στα καθημερινά προβλήματα του λαού, στις αγωνίες των νέων ανθρώπων.

Μα πάνω απ’όλα, σ’ένα σαφή πολιτικό προσανατολισμό στα εθνικά μας θέματα, για την Ελλάδα της Ειρήνης. Για την περήφανη Ελλάδα που προβάλλει θέσεις, που διεκδικεί, που δημιουργεί κι όχι για την Ελλάδα που απλώς λέει ευχαριστώ και συμφωνεί.

Οχι γενικά και αόριστα για την Ευρωπαϊκή Ελλάδα. Αλλά, για την Ελλάδα στην Ευρώπη των λαών. Για την Ελλάδα στην Ευρώπη της Κοινωνικής Αλληλεγγύης, στην Ευρώπη των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των πολιτών.

Αυτές είναι οι προϋποθέσεις αναστροφής του κλίματος, για μία νέα νικηφόρα πορεία. Αυτές είναι οι προϋποθέσεις για την αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ.

Μα πάνω απ’όλα το Συνέδριο πρέπει να αναδείξει μία νέα πολιτική πλειοψηφία. Μία πολιτική πλειοψηφία που θα εγγυηθεί αυτή τη νέα πορεία και την στροφή στην κοινωνία.


Σε δύο ημέρες, την Κυριακή, οι οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ σε ολόκληρη τη χώρα θα εκλέξουν του αντιπροσώπους τους στο 5ο Συνέδριο του Κινήματος. Θα εκλέξουν τους Συνέδρους που θα έχουν τον πρώτο και καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις. Και για τις πολιτικές αποφάσεις του Συνεδρίου για τους υποψήφιους στα ανώτατα όργανα του Κινήματος.

Οσοι πιστεύουμε στο ΠΑΣΟΚ, όσοι συναισθανόμαστε τον ιστορικό του ρόλο, όσοι γαλουχηθήκαμε με τις αξίες του δημοκρατικού Σοσιαλισμού και τα οράματα του Ανδρέα Παπανδρέου, όσοι εργασθήκαμε για τη δημιουργία αυτού του μεγάλου πολιτικού κόμματος στην Ελλάδα, όσοι δώσαμε το παρόν στους μεγάλους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες του λαού μας, και, η νέα γενιά, που σε πείσμα των καιρών, θέλει να συνεχίσει την οργανωμένη προσπάθεια για να οικοδομήσουμε μαζί ένα καλύτερο μέλλον, όλοι εμείς, πρέπει να δώσουμε αποφασιστικά και δημιουργικά το παρόν στο 5ο Συνέδριο του Κινήματος.

Να μην εκχωρήσουμε σε κανέναν άλλο το δικαίωμα του λόγου και της ψήφου στις διαδικασίες του Συνεδρίου μας. Η αποχή είναι ψήφος σε ό,τι διαφωνούμε. Η φυγή και η αποστασιοποίηση δεν είναι πολιτική πράξη. Το στοίχημα πρέπει να το κερδίσουμε μέσα στο ΠΑΣΟΚ.

Ερχόμαστε από μακρυά και θα πάμε μακρυά. Ομως, για εμάς ένα είναι βέβαιο. Οτι στο δρόμο του μέλλοντος θα έχουμε στη σημαία μας τις αρχές μας, τις αξίες μας, την ιδεολογία του δημοκρατικού Σοσιαλισμού. Τη Δημοκρατία, την Κοινωνική Δικαιοσύνη, την Εθνική Αξιοπρέπεια. Αξίες που συνεγείρουν τους Ελληνες. Αξίες και αρχές που πρέπει να δικαιωθούν τελικά στον λαό και την κοινωνία.

Από αυτό το προσκλητήριο συνείδησης δεν πρέπει να λείψει κανείς.

Εμπρός, λοιπόν, φίλοι και φίλες, σύντροφοι και συντρόφισσες.

Εμπρός όλοι μαζί για μία νέα πολιτική πλειοψηφία στο Συνέδριο, το λαό και την κοινωνία.

Εμπρός όλοι μαζί γιατί οι αγώνες του ΠΑΣΟΚ και του λαού μας για 25 χρόνια πρέπει να δικαιωθούν.

Εμπρός όλοι μαζί. Γιατί μόνο όλοι μαζί μπορούμε να εγγυηθούμε το ΠΑΣΟΚ της Ενότητας και της Προοπτικής.

Γιατί μόνο όλοι μαζί μπορούμε να εγγυηθούμε το ΠΑΣΟΚ της ΝΙΚΗΣ και της ΕΛΠΙΔΑΣ.