Η κυβέρνηση επιχειρεί να ασκήσει εξωτερική πολιτική μέσα από γενικότητες, ακριτομύθιες και επικοινωνιακούς χειρισμούς. Είναι όμως, προφανής η έλλειψη σχεδίου και στρατηγικής. Κι όλα αυτά όταν η διεθνής και ευρωπαϊκή συγκυρία, τα νέα δεδομένα που διαμορφώνονται απαιτούν διορατικότητα, ρεαλισμό, σαφήνεια, ενεργό διπλωματία και αποφασιστικότητα.
Η ασάφεια, η σύγχυση και η ακινησία ανοίγουν το δρόμο για εκπτώσεις και υποχωρήσεις.
Το μήνυμα πρέπει να είναι σαφές: Η επέκταση της τελωνειακής ένωσης με τα δέκα νέα κράτη-μέλη της Ένωσης, μεταξύ των οποίων και η Κυπριακή Δημοκρατία είναι υποχρέωση της Τουρκίας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και πρέπει να γίνει το ταχύτερο δυνατόν. Όπως ευρωπαϊκές υποχρεώσεις για την Τουρκία είναι οι σχέσεις καλής γειτονίας με την Ελλάδα, η διασφάλιση των θρησκευτικών ελευθεριών και στο πλαίσιο αυτό η αναγνώριση της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης και του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια επιλογή στρατηγικού χαρακτήρα, εξαιρετικής σημασίας για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Θέλω όμως να τονίσω ότι, η Ευρωπαϊκή έννομη τάξη, το Κοινοτικό κεκτημένο αποτελεί σταθερό πλαίσιο αναφοράς για όλους κι έχουμε υποχρέωση να επιμένουμε στην εφαρμογή του με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα και χωρίς παρέκκλιση.
Όσον αφορά στο Κυπριακό, υπενθυμίζουμε ότι, είναι ένα θέμα παράνομης τουρκικής στρατιωτικής εισβολής και κατοχής του Βορείου τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας, κράτους-μέλους του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γι' αυτό κι ενθαρρύνουμε κάθε προσπάθεια για την επίλυση του Κυπριακού στο πλαίσιο των αποφάσεων του ΟΗΕ, των συνθηκών της Ε.Ε. και του κοινοτικού κεκτημένου.
Χρειάζεται ισχυρή πολιτική βούληση για την επανένωση του νησιού, για την κοινή ευρωπαϊκή πορεία για ένα ειρηνικό, ασφαλές και ελπιδοφόρο μέλλον ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων.